“Tegelijkertijd is het van belang dat we niet wegkijken van de daadwerkelijke schade van de meest drastische van onze maatregelen, die ook de minderbedeelden onevenredig zwaar treffen. We weten dat langdurige opsluiting van de hele bevolking de behandeling van kanker heeft vertraagd en dat mensen met een ernstige ziekte als een hartaanval niet naar het ziekenhuis durven te gaan. Het leidt tot het verlof en het ontslag van personeel in ziekenhuizen, het is verwoestend voor de geestelijke gezondheid, het veroorzaakt een toename van huiselijk geweld en kindermishandeling, en het heeft alleen al in de Verenigde Staten ten minste 36,5 miljoen nieuwe mensen op de lijst van werklozen gezet. Veel van deze mensen zullen hun ziektekostenverzekering verliezen, waardoor ze nog meer risico lopen op een afnemende gezondheid en economische problemen. Langdurige werkloosheid zal naar schatting alleen al in de Verenigde Staten in het komende decennium leiden tot 75.000 extra sterfgevallen door wanhoop. Op mondiaal niveau heeft de ontwrichting het aantal mensen dat het risico loopt om te verhongeren tot meer dan een miljard doen toenemen, de opschorting van massale vaccinatiecampagnes vormt een bedreiging voor de heropleving van besmettelijke ziekten die kinderen doden, modellering suggereert een toename van 1,4 miljoen sterfgevallen door tuberculose tegen 2025, en er wordt een verdubbeling van het aantal sterfgevallen door malaria in 2020 verwacht in vergelijking met 2018. Ik hoop dat deze modelleringsvoorspellingen net zo fout blijken te zijn als verschillende COVID-19 modelleringsvoorspellingen, maar dat is misschien niet het geval. Al deze effecten zijn ook van belang. Beleidsmakers moeten rekening houden met de nadelen van restrictief beleid, niet alleen met de voordelen ervan.”
Bron: The Totality of the Evidence, Boston Review, 26 mei 2020
“At the same time, we should not look away from the real harms of the most drastic of our interventions, which also disproportionately affect the disadvantaged. We know that prolonged lockdown of the entire population has delayed cancer treatments and has made people with serious disease like heart attacks avoid going to the hospital. It is leading hospital systems to furlough and lay off personnel, it is devastating mental health, it is increasing domestic violence and child abuse, and it has added at least 36.5 million new people to the ranks of the unemployed in the United States alone. Many of these people will lose health insurance, putting them at further risk of declining health and economic distress. Prolonged unemployment is estimated to lead to an extra 75,000 deaths of despair in the United States alone over the coming decade. At a global level, disruption has increased the number of people at risk of starvation to more than a billion, suspension of mass vaccination campaigns is posing a threat of resurgence of infectious diseases that kill children, modeling suggests an excess of 1.4 million deaths from tuberculosis by 2025, and a doubling of the death toll from malaria in 2020 is expected compared with 2018. I hope these modeling predictions turn out to be as wrong as several COVID-19 modeling predictions have, but they may not. All of these impacts matter, too. Policymakers must consider the harms of restrictive policies, not just their benefits.”
Source: The Totality of the Evidence, Boston Review, May, 26, 2020
Feiten.net 