John Ioannidis: “Bij het verkrijgen van solide bewijsmateriaal over de epidemiologische kenmerken van nieuwe uitbraken moeten onwaarschijnlijke, overdreven voorspellingen worden losgelaten, anders kunnen ze meer schade aanrichten dan het virus zelf”

Verkeerde aannames in de modellering

“Veel modellen gaan uit van homogeniteit, d.w.z. dat alle mensen gelijke kansen hebben om zich met elkaar te vermengen en elkaar te besmetten. Dit is een onhoudbare veronderstelling en in werkelijkheid is een enorme heterogeniteit van blootstellingen en vermenging hoogstwaarschijnlijk de norm. Tenzij deze heterogeniteit wordt erkend, kan het aandeel van de mensen die uiteindelijk besmet zijn voordat ze de immuniteit van de kudde bereiken, naar schatting aanzienlijk worden opgeblazen.”

Slechte bewijzen uit het verleden over de effecten van beschikbare interventies

“Het kernbewijs ter ondersteuning van de “afvlakking van de curve” was gebaseerd op waarnemingsgegevens van de Spaanse grieppandemie van 1918 betreffende 43 Amerikaanse citaten. Deze gegevens zijn >100 jaar oud, van twijfelachtige kwaliteit, ongecorrigeerd voor confounders, gebaseerd op ecologische redenering, en met betrekking tot een heel andere (influenza) ziekteverwekker die ~100 maal meer infectiedoden had dan SARS-CoV-2. Zelfs dan was het effect op de vermindering van het totale aantal sterfgevallen van marginaal belang en zeer gering (10-20% relatieve risicovermindering); omgekeerd is in veel modellen uitgegaan van een 25-voudige vermindering van het aantal sterfgevallen (bijvoorbeeld van 510.000 tot 20.000 in het model van het Imperial College), mits de nodige maatregelen worden genomen.”

“Blindelings handelen op basis van extreme waardetheorie alleen zou verstandig zijn als we in de tijd van de Antonijnse pest of zelfs in 1890 leefden, zonder wetenschap om de ziekteverwekker te identificeren, de werkelijke prevalentie ervan op te helderen, de dodelijkheid ervan nauwkeurig in te schatten, en een goede epidemiologie uit te voeren om vast te stellen welke mensen en instellingen risico’s lopen. Totdat we deze informatie hebben verzameld, zijn onmiddellijke betere-dan-zorgvuldige reacties legitiem, waarbij wordt vertrouwd op extreme voorspellingen die mogelijk (niet noodzakelijkerwijs waarschijnlijk) zijn. Het voorbehoud van deze voorspellingen mag echter niet worden genegeerd en nieuw bewijsmateriaal op het terrein van de waarheid moet voortdurend worden herbeoordeeld. Bij het verkrijgen van solide bewijsmateriaal over de epidemiologische kenmerken van nieuwe uitbraken moeten onwaarschijnlijke, overdreven voorspellingen worden losgelaten. Anders kunnen ze meer schade aanrichten dan het virus zelf.”

Bron: Forecasting for COVID-19 has failed, 11 juni 2020